Dzień 4: czwartek, 8 lutego

„Kogo to obchodzi”, to ekspozycja na intymną przestrzeń mojego prywatnego życia. Zestaw wyselekcjonowany pod wystawę skupia się na akapitach wielowątkowej opowieści, w której rozmaite historie splatają się ze sobą, uzupełniają, gmatwają w drodze do chaosu po to, aby na koniec zostawić odbiorcę z zapytaniem WTF?

Tematem tego eksperymentu są bliscy mi ludzie, rodzina, czułe miejsca, zdarzenia, które onegdaj, w jakiś sposób wpłynęły na moje życie, podejmowane wybory i obrane ścieżki. Inaczej biorąc jest to przykład wizualnego dziennika, najbardziej podstawowego celu, dla którego człowiek wrażliwy sięga po aparat fotograficzny. Utrwalam sytuacje i osoby na pamiątkę, z sentymentu, ale przede wszystkim z powodu natręctwa typowego dla osoby, której praca jest całkowicie wymieszana (a właściwie wstrząśnięta) z życiem. Nie ma w tym pozy, zagrania, aranżacji. Jest autentyzm, spontaniczność i prawda. W tej niekończącej się historii zdecydowanie występuję jako uczestnik a nie obserwator. Oczywiście każdy człowiek ma podobne perypetie, wspaniałych przyjaciół, których porzucił, rodzinę, którą pielęgnuje raz na jakiś czas. W każdym życiu jest nadzieja i rozczarowanie, humor i wygłup, smutek i śmierć a jednak bycie fotografem pozwala z chaosu zdarzeń, lawiny sytuacji i tysięcy spotkań, rozstań, rozmów, krzyków i szeptów wyłuskać esencję, uchwycić ten jeden właściwy moment, zamknąć w kadrze ulotność chwili. Fotografia pamiątkowa jest jak dobre wino. Im dłużej odpoczywa i czeka zamknięta w kapsule czasu, tym więcej sentymentu i smaku nabiera, gdy ją uwolnić.

Postscriptum.
Wszystkie te fotografie popełniłem leciwym analogowym aparatem FUJI GA 645, który w latach osiemdziesiątych był reklamowany przez producenta jako kamera point & shot (automatyczny pomiar światła, wbudowany flesz, automatyczny transport filmu, auto focus) czyli właściwości kompaktu przeniesione do kamery średnioformatowej. Podręczny, precyzyjny, trochę toporny z wyglądu ale przez to chyba sexy, stał się moim częstym towarzyszem, a każde naciśnięcie migawki było niczym celebra. Kupiłem go z czwartej ręki w 2013 roku i od tego czasu mogę datować start tego projektu. Ponieważ fascynuje mnie fotografia srebrowa i jej wszelkie niedoskonałości, celowo skupywałem materiały przeterminowane, nie dbałem również o warunki ich przechowywania interesując się tym jaki skutek na obrazie będzie miał upływ czasu.

Kuratorem wystawy jest Jakub Dziewit.

Zwiedzanie od wtorku 6.02 do niedzieli 11.02 w godzinach otwarcia kina.

Łukasz Spychała „Koneser”, urodzony w 1995 roku we Wrocławiu, jest z wykształcenia magistrem inżynierem informatyki, a z zamiłowania fotografem, który był już wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość. Od 2015 roku jest członkiem Stowarzyszenia paraArtystycznej Fotografii – Agendy Kultury Politechniki Wrocławskiej (SpAF). Jego zdjęcia były prezentowane na wielu wystawach, w serwisach internetowych i magazynach artystycznych.
Fotografuje tradycyjnym japońskim aparatem średnioformatowym Mamiya RB67 Pro-S, używając czarno-białych, kolorowych i diapozytywowych filmów fotograficznych. Jego ulubionymi rodzajami fotografii jest portret kobiecy i fotografia aktu, w których się specjalizuje. Największe zdobyte osiągnięcie to tytuł „Professional Analog/Film Photographer of the Year” w konkursie International Photography Awards 2022.
Wystawa „Vintage” przenosi widza w świat tekstur i barw minionych lat poprzez unikalne zdjęcia stworzone przez autora przy użyciu techniki analogowej. Jego sztuka odkrywa piękno w miejscach, przedmiotach i stylizacjach z przeszłości, wpisując się w poszukiwanie elementów vintage, które odzwierciedlają niepowtarzalny klimat minionych czasów. Wykorzystanie filmów fotograficznych dodaje głębi każdemu obrazowi, ukazując, że proces tworzenia jest równie istotny, co sam rezultat. Rzadkie, przeterminowane, a nawet już nieprodukowane filmy wnoszą nutę tajemniczości do każdego zdjęcia, dodają unikalnego charakteru, ale również ukazują, jak miejsca i przedmioty z przeszłości nabierają nowego życia w obiektywie. Każdy kadr prezentowany na wystawie jest niepowtarzalny, opowiada swoją własną historię i zachwyca przemyślaną kompozycją, światłem, atmosferą, emanując w ten sposób emocjami. Wystawa jest zatem okazją do poznania wyjątkowego talentu i wrażliwości fotografa oraz eksplorowania niezwykłego świata fotografii analogowej. Prezentowane zdjęcia powstały w latach 2018-2023. Wystawę można zwiedzać w dniach 06-17.02.2024 w godzinach otwarcia Vivid Gallery.